Fundamentele onvrede met ons bestaan en zelfs alle menselijke frustratie komen voort uit het psychologisch verzet tegen wat er is en daarmee ontstaat het zoeken naar wat je mist.
Alle onvermogen komt voort uit het vermijden naar wat we in ons zelf niet onder kunnen zien. Het mechanisme van vermijden en zoeken ligt dus besloten in onze persoonlijkheid of ego.
Het begrijpen wat je in jezelf moeilijk kunt toestaan in je ervaren lijkt een goed uitgangspunt maar is tegelijktijd ook onderdeel van het proces van het ego.
“Zijn met wat er is “ geeft ruimte aan de ontmoeting tussen wat je werkelijk bent en wat je lijkt te zijn. Je persoonlijkheid integreert en verenigt zich zo met het geluk en liefde en stilte die je werkelijk bent. Dat is niet iets dat je doet, het is een weg die je gaat.